Ontmoet de puber, de baby en de kleuter
Vertel, hoe zit het nou met die kinderen?
De puber bleek een hechtingsstoornis te hebben, de onzekere kleuter leek steeds minder vertrouwen in zichzelf over te houden en de huilende baby zette bij elke poging tot neerleggen zonder mama zo een keel op dat een mager speenvarken er niks bij was. Ik merkte dat ik geen enkele controle leek te hebben over het effect dat mijn eigen gedachten op mij hadden, over de alles overheersende stemmetjes in mijn hoofd.
In een wanhooppoging dook ik het internet op en kwam terecht in de wereld van draagdoeken, veilig samen slapen, attachment parenting, onvoorwaardelijk opvoeden en het continuüm concept. Ik werd lid van facebookgroepen en forums, verslond boeken en gaf me op voor het kiind tijdschrift. Ik ging van een workshop onvoorwaardelijk opvoeden naar een cursus How2Talk2kids en van training 1 naar training 2, 3 en 4, om me uiteindelijk in te schrijven voor de opleiding “Present Child®”.
Als iets je raakt is het van jezelf
Op die opleiding hoorde ik voor het eerst bovenstaande uitspraak.
En ineens vielen alle puzzelstukjes op hun plek. Het schreeuwen om nabijheid van de jongste was mijn eigen schreeuw om liefde, het wantrouwen van de puber was mijn eigen achterdocht en het onzekere gedrag van de kleuter behoeft niet eens uitleg zo duidelijk als die spiegel werd neergezet.
Alle drie schreeuwden zij op hun eigen manier dat ik niet moest wijzen naar hen, maar naar mijzelf.
Zij wezen mij op mijn onbewuste pijn, op iets wat ik lang geleden ben kwijtgeraakt. Want diep weggestopt onder lagen van onbewuste patronen en aangeleerde, maar intussen rotsvaste overtuigingen, zit daar in iedereen het kind dat zij in essentie waren. Het pure kind, de kleine ontdekker, het onbeschreven blad waarop straks iedereen die jij ontmoet met potlood zijn meningen en oordelen zal schrijven. Welke na jaren van herhaling en bevestiging, voor waarheid aan worden genomen door datzelfde, nu volschreven, blad.
Het mooie aan potlood is echter dat deze uitgegumd kan worden en herschreven.
En dat is precies wat ik heb gedaan…
Intussen heb ik mijn praktijk opgericht en ben ik nog steeds moeder van de puber, kleuter en (intussen) peuter. Geboren in 1984 en al jaren werkzaam in het basisonderwijs als leerkracht, intern begeleider, coördinator plusklas en native speaker Engels. Drager van de titel M. SEN dankzij het behalen van een Master en afronder van nog legio andere opleidingen, trainingen, cursussen en workshops die allemaal hier terug te vinden zijn, helaas niet allemaal begeleid door zo’n mooie titel die ik achter mijn naam mag plakken maar anders zou mijn visitekaartje toch maar onoverzichtelijk worden.
Precies, ijverig, enthousiast, nieuwsgierig, creatief, kieskeurig, serieus, ordelijk, vol plannen en ideeën en soms nog een tikje onzeker. ;)
Maar ook nog:
Kenner van hechtingsstoornissen, ervaringsdeskundige in het omgaan hiermee en expert op het gebied van preventie van weer diezelfde hechtingsstoornissen.
Oud-tienermoeder en ex-verstopper van spiegels, speelsheid en echtheid.
Dwangmatig analyseerder en ontleder van processen waardoor ik echt naar mijzelf heb leren kijken en jou dat nu ook kan leren.
Opruimer van oude shit en daardoor nu weer zelfverzekerd in het leven staander. Hierdoor hebber van de band met mijn kinderen die ik bij dat prille begin voor ogen heb gehad.
Compulsief eigen maker van verschillende methoden om weer echt in contact te staan met het kind in mijzelf en de kinderen om mij heen waardoor ik hechter met hen ben dan ik ooit was.
Obsessief beoefenaar van gesprekstechnieken om respectvol met kinderen te kunnen communiceren waardoor ik nu veel bewuster, rustiger en zelfverzekerder kan opvoeden. Zo is er bij mij in huis een serene sfeer ontstaan, die heus nog wel eens (lees regelmatig) wordt verstoord door de opstandige peuter of boze puber, maar die dan weer veel makkelijker terug te pakken is omdat iedereen zich gehoord en veilig voelt.
Kieskeurige onder de loep nemer van verschillende manieren van creatief spelen, educatief spelen en verbindend spelen waardoor ik mijzelf intussen dè expert durf te noemen op het gebied van weer echt met je kind in contact komen door middel van spel. Spelen is dus uiteraard iets wat de boventoon voert in alles wat ik dagelijks doe!
Ik gun iedere onzekere ouder de bevrijding die een goede blik in de, door hun kinderen voorgehouden spiegel kan geven, zodat jullie weer samen kunnen spelen. Kijk snel hoe!